Şiirler gibi sonsuzluğa...

Senle paylaşamadığım ne varsa buraya dökeceğim, belki bir gün okursun diye içimdekileri bir bir anlatacağım buraya. Senden kalan tek şey bana verdiğin şiir kitabı ve o şiir kitabının ilk sayfasında gülümseyerek yazdığın ''Canım Sena'ma şiirler gibi sonsuzluğa...'' 3 yıl olacak, sonsuzluğa gider mi bilmem ama... Çok belli ki yapamadık, yapamadım belki. Çünkü, çok sevdim. Polyglot ile başlayan serüvenimiz, belki de bu blogla sona erecek. Ayrılık konuşmasını yaparken senden son kez benim için bu blogu okumanı isteyeceğim belki. Bilmiyorum, sanırım okuma tenezzülünde bile bulunmayacaksın. Ne olursa olsun 3 yıldır tek başıma sürdürdüğüm bu aşkta en azından yaşadıklarımı bilmeni isteyeceğim. Kimse bu kadar sevmedi çünkü seni, sevmeyecek de biliyor musun? Sevgilim, neden bu duruma geldik? Her gece sana sarılarak geçireceğim anların hayalini kurarken bile mutlu edebiliyorsan sen beni, kim bilir yanımda hep yanımda olsan her şey ne kadar güzel olacaktı... İlk adımı bu şekilde atmak istedim sanırım, özledim sevgilim seni çok özledim. tumemanques.